Kendi elbiselerimi yapma zevkinin bir parçası, sadece elbiseyi kullanmıyorum, süreci kullanıyorum. Kumaş seçmeyi kullanıyorum. (Geçen hafta sonu genç çocuğum benimle maddi dükkanın yanımda gitti, yanı sıra benim için bir malzeme seçti. “Annem! Bunu doğrudan yapacağım.) Deseni değiştirmenin yanı sıra seçmeyi de kullanıyorum, zihinsel jimnastik kullanıyorum, onu bir araya getirmenin yanı sıra, bir araya getirmenin yanı sıra, uykuyu kullanıyorum, onu almak için kullanıyorum. İPod’umda şarkı söylerken ne yaptığımı kullanıyorum. Kocamın büyükannesinin dikiş cihazını kullanıyorum ve dikiş yaparken dikişine nasıl inandığım gibi. Hepsi elbiseye girer. Eğer yapacaksan, elbisenin terrroirü.
Ne giydiğim şeyi dikmediğimde bile, elbiselerimi zorlu bir geri kazanmaya sahip olmayı seçiyorum. “Bu tişörtünü Jim Smiley’in, New York’a devredilmeden önce, New Orleans’deyken satın aldığımdan beri.” Veya “Bu kat Nordstrom Rafında 13 dolardı!” veya “Kayınvalidam bana en iyi tadı olduğu kadar da sağladı!” ya da “Annemdi, üniversitede kullandı.” Tam olarak nasıl “J. Takım Kataloğu’ndan satın aldım” karşılaştırabilir miyim?
Aslında, bazı durumlarda, elbisenin kavramı olduğu için cüppe olmadığını hissediyorum. (Tamam, bu yöntemi her zaman hissediyorum.) Bu, “Seni mutlu etmiyorsa, giymemiyorsa, giyinmeyin” kuralının bir türüdür – elbisenin arkasında bir kavram yoksa, giymeyin o. Fast-food, montaj hattını, prefabrik-mcMansiyon kıyafetini istemiyorsunuz, çünkü sadece yorucu ve yanı sıra Blah’ın yanı sıra, arkasında hiçbir kavram olmadığından. Kimse bunu yapmaz ya da onu kullandığınızı görselleştirdi, tıpkı TV reklamlarının dışındaki kimse gibi bir Whopper Jr.
Yeterli psişik enerjiye sahip olduğunuzda, elbiseye girdiğinizde, tam olarak nasıl göründüğü, tam olarak nasıl hissettiğinden daha az önemli olabilir.
Bu bir mektuptan bir alıntıdır:
Size son mektubumda, yeni bir elbise yaşadığım, düşük boynu olan orijinal bir kutlama elbisesi ve kısa kollu ve daha kısa kollu bir trende mi olduğunu söyledim mi? Soluk mavi, aynı renkteki şifon ile kesilmiş. Sadece bir kez kullandım, ancak o zaman tüm zaferindeki Solomon’un benimle karşılaştırılmadığını hissettim! Neyse, hiç de benim gibi bir cüppe olmadı! …
Mektubun yazarı? Helen Keller. Açıkçası, cüppe kavramında, aynadaki her türlü rasyonel değerlendirmeden daha fazla zevk almış olmalıydı.
Yani, dikmemeniz bile, kendi giysilerinize bir miktar süreç geliştirmeye çalışın. Bölgesel bir değişiklik konumu keşfedin ve önlüklerinizi çok daha iyi bir uyum için değiştirin. Alışverişe gittiğinizde istediğiniz birini ele geçirin, aynı zamanda gerçek bir konuşma için zaman ayırın. Seyahat ederken Giysileri Satın Alın, böylece “Ah! Bunu Baltimore’da satın aldım!” İnanabilirsiniz. (Veya Portland, ya Albuquerque …) yanı istek geri bildirim olarak blogunuza fotoğrafını basan, ya da sadece bir hafta boyunca tuvalet aynasına bant yanı sıra katalog fotoğraf söker. bunu satın almadan önce elbisesi resmi kendinizi. kimi görüyor olacak? Ne yapıyor olacaksın? Ne hakkında gülerek olacak? Kendine bir zorluk belirleyin – şey on farklı kullanım yerlerinin inanabilir? On farklı insanlarla mı? Ben ancak iyi planlanmış akşam kutlama hep drive-thru yemek daha güzel, sen H & M her 59 $ elbisesi overthink gerektiğini belirten değilim. çok daha yeterince çekici tarafları, hem de arabanın etrafında yüzen az hamburger sarmalayıcılarını sahip deneyin.
Bunu Paylaş:
Twitter
Facebook
Bunun gibi:
Yükleniyor gibi …
İlişkili
Peki ne? 10 Aralık 2008 ile 143 yorum
Uluslararası Giymek 2009 – Bugün! 29 Ekim 2009 ile 83 Yorumlar
Linkhtastic Cuma: yardımseverlik EditionMay 30, 2008 ile 41 yorum